-
1 obywatelstw|o
n sgt citizenship- mieć obywatelstwo polskie to have Polish citizenship- podwójne obywatelstwo dual citizenship/nationality- nadać a. przyznać komuś obywatelstwo to grant sb citizenship- przyznać komuś/otrzymać honorowe obywatelstwo miasta to give sb/receive the freedom of a city- papież przyjął honorowe obywatelstwo Częstochowy the Pope was made a freeman of the City of Częstochowa- pozbawiono go polskiego obywatelstwa his Polish citizenship was revoked■ zyskać/mieć prawo obywatelstwa książk. to become/be generally acceptedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obywatelstw|o
См. также в других словарях:
obywatelstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. obywatelstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} przynależność państwowa osób związana z obowiązkami i uprawnieniami określonymi w konstytucji i prawie danego państwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć obywatelstwo polskie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obywatelstwo — n III, Ms. obywatelstwowie, blm «przynależność państwowa łącząca się z pewnymi uprawnieniami i obowiązkami określonymi przez prawo danego państwa» Mieć obywatelstwo polskie. Nadać, przyznać, uzyskać, utracić obywatelstwo. Pozbawić kogoś… … Słownik języka polskiego